Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Πανελλήνια Σχολική Ημέρα κατά της Βίας στο Σχολείο και στον εκπαιδευτικό χώρο πραγματοποιούνται δράσεις και συζητήσεις με στόχο την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση των μαθητών-/τριών.
Της Γεωργίας Ανδριώτου
Ο σχολικός εκφοβισμός, όμως, αποτελεί κοινωνικό φαινόμενο, που δεν αφορά μόνο στη σχολική κοινότητα. Χαρακτηρίζεται από τα 3 Θ: τον Θύτη, το Θύμα και τους Θεατές. Έχουν και τα τρία ανάγκη από την προσοχή, τη συμβουλή και τη στήριξή μας.
Είναι γεγονός πως κανένας γονέας δε θα ήθελε να στοχοποιηθεί το παιδί του από μια ομάδα συνομήλικων ή μεγαλύτερων μαθητών του σχολείου του και να είναι το Θύμα, που θα κακοποιείται σωματικά, ψυχικά ή συναισθηματικά, σκόπιμα και συστηματικά. Και ο καθένας από εμάς θα αναγνώριζε ως δικαίωμά του να μάθει εγκαίρως για την ψυχο-συναισθηματική κακοποίηση του παιδιού του και ως δικαίωμα του παιδιού του την ασφάλειά του μέσα στο σχολείο.
Από την άλλη, δύσκολα παραδέχεται ένας γονιός ότι το παιδί του μπορεί να είναι ο Θύτης. Το παιδί εκείνο που αντλεί ευχαρίστηση και νιώθει ένα αίσθημα υπεροχής ασκώντας την όποιας μορφής εκφοβισμό σε ένα άλλο παιδί. Σε ένα παιδί που είναι αδύναμο να προστατέψει μόνο του τον εαυτό του. Τι συμβαίνει, όμως με τους θύτες; Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως το παιδί-θύτης κραυγάζει με τον δικό του τρόπο αυτά που το παιδεύουν μέσα του και δεν μπορεί να τα διαχειριστεί.
Κι ακολουθούν οι Θεατές. Η μεγαλύτερη αριθμητικά ομάδα, η ομάδα που μπορεί να κάνει τη διαφορά στη ζωή του θύματος και που έχει 80% πιθανότητες, σύμφωνα με τους ειδικούς, να σταματήσει τον εκφοβισμό. Η ομάδα που τη δύναμή της υποτιμούμε. Η ομάδα που οφείλει να μιλήσει. Οι θεατές είναι τα παιδιά εκείνα που σιωπούν και αποδέχονται μέσα από τη σιωπή τους την κακοποίηση ενός άλλου παιδιού, ανεξάρτητα από τα αισθήματα συμπάθειας ή συμπόνιας που μπορεί να νιώθουν.
Κι εδώ τον καθοριστικό ρόλο ερχόμαστε να τον παίξουμε εμείς οι γονείς.
Ας μάθουμε στα παιδιά μας ότι οι θεατές έχουν τη δύναμη να κάνουν τον κόσμο καλύτερο.
Ας τα συμβουλεύουμε να αντιστέκονται στο άδικο όταν το αναγνωρίζουν. Να παίρνουν θέση και στάση ενάντια στον εκφοβισμό.
Οι συμβουλές του τύπου «εσύ να κοιτάς τη δουλειά σου» κι «εσύ να μην ανακατεύεσαι» τα μαθαίνει να ανέχονται την αδικία.
Κι εμείς θέλουμε να μεγαλώσουν τα παιδιά μας σε έναν κόσμο που θα τους φερθεί με δικαιοσύνη. Ας τα μάθουμε, λοιπόν, να την προασπίζονται.
Εμείς μεγαλώνουμε τους θύτες, εμείς τα θύματα, εμείς και τους θεατές.
Ας κάνουμε κάτι γι’ αυτό!
Comments